عملکرد تیم درمانی در پیشگیری از انتقال عفونت در بخش های نوزادان مراکز ‏آموزشی و درمانی کودکان شهر رشت

مقدمه: شایعترین راه انتقال عفونت در بخش های نوزادان ازطریق تماس مستقیم یعنی تماس بدنی مخزن عفونت با میزبان مستعد ‏‏(نوزاد) و از طریق لمس صورت می گیرد. براساس آمار مرکز کنترل بیماریهای واگیرحدود دو میلیون کودک درهرسال گرفتار عفونتهای ‏مکتسبه از طریق تعامل بین کودک و کادر مراقبتی، وسایل و ابزار میشوند که این عفونتها قابل پیشگیری است. ‏ بهترین روش پیشگیری، شستن دست است. شستشوی موثر دست با استفاده از صابون سبب برطرف کردن عوامل بیماری زا از دست و ‏کاهش شیوع باکتریها می شود. پرسنل تیم درمانی باید پیش از هرگونه تماس با نوزاد دستها را کاملاً شستشو دهند.‏ هدف: هدف این پژوهش تعیین عملکرد تیم درمانی در پیشگیری از انتقال عفونت در بخشهای نوزادان مراکز آموزشی درمانی کودکان ‏شهر رشت می باشد.‏ روش کار: در این پژوهش توصیفی کلیه افراد تیم درمانی اعم از پزشکان، پرستاران، دانشجویان پزشکی و پرستاری، نمونه گیران ‏آزمایشگاه و مسئولین واکسیناسیون در بخش های نوزادان مراکز آموزشی درمانی الزهرا(س) و 17 شهریور رشت به عنوان جامعه ‏پژوهش انتخاب و در مدت 6 ماه به روش سرشماری نمونه گیری شدند(104نفر). ابزارگردآوری داده هاچک لیست شستشوی دست در ‏بخش نوزادان و روش گردآوری اطلاعات از طریق مشاهده مستقیم و به صورت یک سو کور بود. ‏ نتایج: یافته ها نشان داد بیشترین درصد عملکرد مطلوب(100%) مربوط به دانشجویان پرستاری و بیشترین درصد عملکرد نامطلوب(75%) ‏مربوط به دانشجویان پزشکی بوده است و در این میان بیشترین درصد عملکرد نسبتاً مطلوب(55%)مربوط به پرستاران بخش بوده است. ‏در مجموع اکثریت تیم درمانی(3/42%) در بخش نوزادان از نظرشستشوی دستها عملکرد نامطلوب داشته اند.‏ نتیجه گیری: با توجه به یافته های فوق وکمرنگ شدن استفاده از گان و ماسک و کفش جداگانه در بخشهای نوزادان، لزوم آموزش هرچه ‏بیشتر در زمینه شستن دستها و ایجاد نگرش مثبت جهت ارتقاء عملکرد تیم درمانی در این زمینه بسیار احساس می شود. ‏